මඳ මඳ උපන් සිලි සිලි සුළඟකි රෑක

යුග යුග ගණන් එක එක මඟ බැඳි හාද

බැඳි බැඳි ගමන් ගිය ගිය හිත රඳවාන

රඳ රඳ තැනින් යළි යළි මතු මඳහාස

මඳ මඳ උපන් සිලි සිලි සුළඟකි රෑක

MDN

2020 සැප්තැම්බර් 02 ලියන ලද්දකි.

උතුරු සුළඟට සැලෙනා උතුරු සළු

ඒ හුළඟෙ මහා ලොකු හීතලක් තිබුණා

ගිනි මද්දහනෙ වුණත් !

අපි හිටියෙ උස තල් ගහක් යට 

උතුරු සළුවෙන් පවන් සල සල

පිපාසාවට බිව්වෙ තල් රා

නාලාගිරි තරම් නොවුණට

ඉන්තේරුවෙන්ම කියතැහැකි

අපේ සිහි විකල් වුණේ 

ඒ පංකාදු රා ටිකට නොවන වග

ඔක්කොම කරේ ආං අර හීතල හුළඟ

උතුරු සළුවට බර වැඩි වුණා ඒක

දමනය කර දෙන්ට එකෙක් නැතුවට

දාහක් ඇවිත් එතුවා උතුරු සළු කඩු මිට වටකර

සාධු කිය කිය මහ මඟට පැනගෙන

කෑලි කෙරුවා දෙමළෙන් ලිව්ව බණ පොත

අසා ඒ වග පැලී මැරුණා 

පෙම් කවි ලීව හදවත

අට්ටි නොගැසූ පෙට්ටි කඩ අස

සැනෙන් බැදෙනා පිරිමි අත පය

පෙළට සිට ගත් උවැසි ජන ගඟ

තුටින් ඉපිලෙති නැගෙන දුම් දැක

අමාවක වුණු ඒ ඇහැළ මාසෙම අපි

හීන් හුළඟටත් බය වුණා ආයිබොවන්ඩ!

"කඩවුලේ, නී එන්ගේ ඉරුක්කිරායි?"

පොල් ගස් යටත් අපි අඬ අඬා හෙව්වා

ඡායාරූපය www.blackjuly.info වෙබ් අඩවියෙනි.

MDN

2021 පෙබරවාරි 22 ලියන ලද්දකි.

සිනා වගුරන වළාවක් යට වතාවක් වැහිපොද විඳී

තබා සනහස සිතාගත් අත නෙලාගත් උයනක  රැඳී
මුදා වරලස ලතාවක් මත රටාවක් නැහැපුඩු      අඳී
සලා මදහස වසාගත් ගිර බෙදාගත් බෙයදක     හිඳී

සිනා වගුරන වළාවක් යට වතාවක් වැහිපොද    විඳී

MDN

2021 පෙබරවාරි මස 26 ලියන ලද්දකි.

 

Roberta Heslop ගේ ඉරෝතික සිතුවමකි.

අමුඩයේ බලය

මෙතෙක් කලක් හඳුනාගත් හෝ හඳුනා නොගත්, මඟ හැරුණු හෝ මඟ නොහැරුණු, උන්ගේ සහ අපේ වෙනස මෙසේය. අවසන විනිෂ්චය සහ විසඳුම ඔබ සතුය.

වසර 70ක් පුරාවට ජාතික ඇඳුම ඇන්දේ උන්‍ ය. යන්තමට විලි වහගත්තේ අපය. දණින් වැටී දොරක් දොරක් ගානේ ගියේ උන්‍ ය. මහානුකම්පාවෙන් උන්ගේ හිස අතගෑවේ අපය. කශේරුකාව නවාගෙන බලය ඉල්ලුවේ උන්‍ ය. උන්ගේ කශේරුකාව කෙලින්කර හතරට පහට නැමුණේ අපය.

චීන සූකරයන් සේ් තරව කුස් ඉදිරියට නෙරා ආවේ උන්ගේය. දර ඉපල් සේ කෘෂව බඩ පොත්තත් පිට පොත්තත් එකිනෙක දැවටුනේ අපගේය. දහස් ගණන් මිලට දිලිසෙනා අකුරු ඇහින්දේ උන්ගේ දරුවන්‍ ය. වේලක් නොකා වේලක් කමින් ඇහිඳිනා අකුරටත් විලංගු වැටුණේ අපේ දරුවන්ටය. කිවිසුමක් ගිය ද ක්වීන් එලිසබෙත් එකෙන් බෙහෙත් ගන්නේ උන් ය. මරණාසන්න වුවද රෝහල් පෝලිමේ ඉන්නේ අපය. උසි උසි කියන්නේ උන්‍ ය. මරාගන්නේ අපය. පුපුරවන්නේ උන් ය. පිපිරෙන්නේ අපය. මරවන්නේ උන් ය. මැරෙන්නේ අපය. සල්ලි කඳු උන්ටය. මිනී කඳු අපටය. සිනහ උන්ටය. කඳුළු අපටය.

රට පුරා බඩ පිනුම් ගැහුවේ උන්‍ ය. වකුටු වී උන්නේ අපය. රටක අනාගතයක් කනපිට ගසා ඉන් මතු නොනැවතී සුදෝසුදු සරම් හැඳ ඔලුවෙන් හිටගත්තේ උන් ය. ඉන් විවර වන නිරුවත අමුඩ අන්දවා උන්ගේ විලි වැහුවේ අපය.

මෙතෙක් අප ඇන්දවූ අමුඩයෙන් විලි වසාගෙන මේ රටට මරණ පමණක් උරුම කර දුන්නේ උන් ය.

එකී අමුඩය ගලවා සැඟවූ සත්‍ය දැකීමේ වරම ඇත්තේ ද අපටය.

එසේ නම් අමුඩයේ බලය වටහාගනිමු!

ජය...!

MDN

2019 මැයි 13 ලියන ලද්දකි

මැරුණෙ කවුද? මැරුවෙ කවුද?

මාතර පිහි ඇනුම සිදුවී හමාරය. දැන් මැරුණෙ කවුද සහ මැරුවෙ කවුද යන්න මතුපිටින් සොයා බැලීම අර්ථ විරහිතය. මෙම සිද්ධිය පිළිබඳව සමාජ මාධ්‍ය ජාලාවල ප්‍රවෘත්ති විකාශනයන් වල ලැව් ගින්නක් සේ පැතිරී යන මොහොතක, එම සිද්ධිය ඇතැම් පේජ්කරුවන්ගේ ඇතුළු මේ රටේ ජනතාවගේ සතියේ වින්දනය එහෙමත් නැතිනම් ආතල් එක සපයන මාතෘකාව වන මොහොතක ඒ හරහා අවබෝධ කරගැනීමට අවැසි කාරණය කුමක් දැයි සමාජය තුළ කතාබහක් අප ඇති කරගත යුතුය.

සමාජයේ සත්‍ය වසාලන ෆැන්ටසිගත තිරපටය මත සතිපතා තිරගත කෙරෙන චිත්‍රපට මාලාවේ එක් කොටසක් ලෙස "මාතර පිහි ඇනුම" මේ වන විට කුණු ගඳ ගසමින් තිරගත වෙයි. එපමණක් නොව ඊට සම්බන්ධ ඇතැම් පාර්ශවවලට මරණ දණ්ඩනය සමහර සමාජ ජාලා තුළ ඇති ජනතා අධිකරණවල ලබාදෙද්දී, චන්ද විමසීම් සිදුවෙද්දී, සැබැවින්ම එම ජනතා අධිකරණ හෝ චන්ද කුමකටද, කුමක් සඳහා භාවිතා කළ යුතුද යන්න පිළිබඳ ව සාකච්ඡාවට ගත යුතුය.

මිනිසුන්ට ඔවුන්ගේ සැබෑ ප්‍රශ්න මොනවාද? ඒ සඳහා කුමක් කළ යුතුද? යන්න සම්බන්ධව අවබෝධයක් නැත. රටේ ආර්ථිකය පරිහාණියට පත්වීම, කාලානුරූපව ජනවාර්ගික ගැටුම් ඉස්මතු වීම, අධ්‍යාපනය සෞඛ්‍ය ඇතුළු තමන්ට හිමි විය යුතු සියලුම අයිතිවාසිකම් අහිමිවීම, මිනිස්කම යනු කුමක්දැයි මිනිසුන්ට අමතක වීම, සමස්ත සමාජ ක්‍රමය තුළ පවතින අර්බුදය ඇතුළු ගැටලුකාරී තැන්වලට තවමත් නිසි විසඳුමක් ලැබුණේ නැත. පෙර කී ජනතා අධිකරණ එසේත් නැතිනම් පරමාධිපත්‍යය බලය මෙම ගැටලු ඉදිරියේ නිහඬ වී අක්‍රිය වී පැවතීම අප නැවත නැවතත් සාකච්ඡාවට ගත යුතු කරුණකි. මන්දයත් රටේ නීති සම්පාදනය කරන, මේ රටේ මිලියන විස්සක් වූ ජනතාවගේ හෙට දවස පිළිබඳ ව තීන්දු තීරණ ගන්නා ව්‍යවස්ථාදායකය වෙත එසේත් නැත්නම් පාර්ලිමේන්තුව වෙත යවන ජනතා පුත්‍රයන්ගේ කල් ක්‍රියාවෙන් එය මොනවට පසක් වෙයි.

තමන්ගේ බලය රැක ගැනීම වෙනුවෙන් මෙකී ජනතා පුත්‍රයන් මේ දිනවල රඟ දක්වන නිරුවත් නිර්ලජ්ජිත රංගනය පසුගිය දිනවල රටේම ආතල් එක වී තිබුණි. අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය පමණක් නොව මිනිසුන්ගේ ජීවත් වීමට ඇති අයිතිය පවා ඇතැම් යුගවල අහිමි වෙද්දී උත්තරීතර යැයි සම්මත ව්‍යවස්ථාදායකය, විධායකය, අධිකරණය තුළ බටර් නයිෆ් වලින් කඩු සටන් කළ, මයික්‍රෆෝන කඩා විසිකළ, පොත්වලින් සහ මිරිස් කුඩුවලින් ගහගත් ජනතා පුත්‍රයෙකු සොයා ගන්නටවත් හිටියේ නැත. මුදල් සහ බලය වෙනුවෙන් ආණ්ඩු බලය ලබාගැනීම සහ සෘජු හෝ වක්‍රාකාරයෙන් ඒවාට මුක්කු ගැසීම හැරෙන්නට ඔවුන් කළ දෙයක් නැත. යටත් විජිත පාලන සමයේ අග භාගයේ ඇරඹුණු පූර්ව ස්වාධීනතා යුගය තුළ 1910 දී හඳුන්වා දුන් කෲව් - මැකලම් ආණ්ඩුක්‍රම ප්‍රතිසංස්කරණවල සිට මෙරට ජනතාවට චන්ද අයිතිය හිමි වූවද එතැන් පටන් මේ දක්වා ගත වූ වසර 108ක කාලය තුළ එකී අයිතිය වඳුරාට හසු වූ දැළි පිහිය සේ විය. ඉන් රටට වූ සෙතක් නැත.

වත්මන් අධ්‍යාපන ක්‍රමය තුළද, මාධ්‍ය හරහා විකාශනය වන සූකිරි බටිල්ලන්ගේ සුරංගනා කතා වැනි ටෙලි නාට්‍ය ඇතුළු මාධ්‍ය ජාලායන්හී සමස්ත ක්‍රියා කලාපය තුළද, ඇතැම් සුප්‍රකට හෝ අප්‍රකට ආගමික නායකයන්ගේ ක්‍රියාකලාපය තුළද පවතින්නේ මෙකී අර්බුදයයි. ඉහත සඳහන් බලපෑම් සහගත පුද්ගලයන්ගේ හෝ ව්‍යුහයන්වල න්‍යාය පත්‍ර තීරණය කළේද, කරමින් සිටින්නේද, ඉදිරියටත් කරන්නේද, ජනතා අධිකරණ තුළ නිර්දෝෂි චරිත වන පෙර කී ජනතා පුත්‍රයන්ය. ඒ ජනතාවගේ සුබසිද්ධිය උදෙසා නම් නොවන බව නිසැකය.

මෙතෙක් කලක් මරණයන් ම පමණක් උරුම කර දුන් මෙවන් රටක සමාජයක එම මරණ වෙනුවෙන් හඬා වැළපීම සහ ඊට අදාළ වැරදිකරුවන් තීරණය කිරීමට වඩා දීර්ඝකාලීන කාර්‍යභාරයක් අප ඉදිරියේ ඇත. එසේ නොවන්නේ නම් මෙයද සමස්ත සමාජයම විසින් යුගයෙන් යුගයට සිදුකළ සියදිවි නසා ගැනීම් ගොන්නට එක් වනු නොඅනුමානය.

එසේනම් මැරුණෙ කවුද ? මැරුවෙ කවුද?

තීරණය ඔබ සතුයි!

MDN

2018න‌ොවැම්බර් 25 දින ලියන ලද්දකි

Malith Dilusha Nanayakkara