දන්නවද කාජල්,
මේක මහ ආත්මාර්ථකාමී ලෙඩක්
ඔයා නොදන්නව උනාට
බොහෝ වෛරසීය හැන්දෑවල
ආසාදනය උනා හොඳටම !
" කොහෙ දැනෙන්නද අපිට?"
ඒ තරමට ම වැඩ !
අපේ ආදරේපල්ලා !
ඒ ලෙඩේ තිබුණෙම,
කැලේ කඳ නැති මුල්වල
ඈත හිම නැති කඳුවල
සොහොන් තනනා වෙඩිවල
හැල්මෙ දුවනා හිත්වල !
ඉතිං,
හිතාගන්නට ඉඩක් නැතුවම,
ලෙඩේ පැතිරී ගියා දිගටම !
මැරිල හිටියා පාළු පාරක
ලෙඩේ තිබුණැයි සැකැ'ති කවියෙක්
සාක්කුව හිල් කරල තිබුණා
බෙහෙත් ලෙස දුන් උණ්ඩ දෙකකුත්
ඔහුගේ අත්ලේ රැඳී තිබුණා
කවි දෙකක් එතු පුංචි කොළයක් !
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ළඟදි දවසක ජොගිං යන'තර
හුස්ම ටික ටික හිර උනා මට
ආපු පාරෙම හැරිල බැලුවම
දුටුවෙ මව්බිම කසළ ගිරි හිස
එ'කඳු
පාමුල වැපිරු විස ඇට
පෑගුනෝතින් කෑලි වෙයි ඇඟ
අයින් කර කර ගියා පමණය
නැවත සරු ඇට වැපිරුවේ නැත
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
වැඩිය කවුරුත් නොදැන හිටියට
ඔය ලෙඩේට තිබුණේ
සියවස් ගණනක්
පදම් කරපු
එකම එක බෙහෙතයි
ඒක සැනිටයිසරීය ප්‍රේමයක් !
බෙහෙත උඹ ළඟ තියෙනවා නම්
මටත් දීපං ටිකක් ඕකෙන්
මේ ආත්මාර්ථකාමී ලෙඩෙන් මිදෙන්න
ප්‍රේමයෙන් බලන්න
වෛරසීය හැඟුම් නසන්න
මාස්ක් දාගෙන එන්න
හදවත පමණක් ම සිඹින්න !
පරිස්සමට ඉන්න !
නියමිත සෞඛ්‍ය උපදෙස් පිළිපදින්න !
හොඳින් හුස්මක් ගන්න
ප්‍රේමයම ළය තුළට ගන්න
හූනෙකුටවත් බිය නොවන්න
සොඳුර, සැනිටරි පෙම විඳින්න
ආදරෙයි!
මම ශාරුක්.
MDN
2020 මාර්තු 28 ලියන ලද්දකි.
No comments:
Post a Comment