නුඹ ම වේ නම් පමණි.....

නුඹ,
අසංඛ්‍ය වර්ෂ ගණනක් තිස්සේ
ප්‍රේමය ප්‍රේමය ම නොවන්නේ
මන්දැයි පසක් කරන්නීය.
පරස්පරතා අසමානතා අතර
එකඟතා සමානතා සම්මුතීන්
අනන්ත වර නොනැවතී
එළඹෙන බව ද
එසේ වන්නේ
අප'තර ප්‍රේමය නිසා ම
වන බව ද කියාදුන්නීය.
මිහිමත පතිත
එකදු ලේ බිඳක් වුව
බොල් නොවේ යැයි
සරුවට වැඩී ඒ යැයි
සපත කරන්නීය.
සඳ පෙනෙන අතු පැල තුළ ද
ඇස්බැස්ටෝසීය මහා මාලිග තුළ ද
රුක් මුදුනත සඳලුතල තුළ ද
ප්‍රේමය සොයාගත්තීය.
සිළිටි ගිනි පුපුර වුව
හිරු පවා දවා හළු කරන්නේ
මතු දිනෙක
නවමු එළියකින්
දිලෙන්නට බැව් දන්නීය.
රනින් කළ හෝඩි පොත්
සම සම ව කැබලි කොට
ගම් දොරක සිප් හළෙක
ලොව නොදුටු දරු කැළට
අකුරු එකිනෙක ගළපා
ප්‍රේමය නම්
මෙය ම යැයි
ප්‍රේමයෙන් උගන්වන්නීය.

ආදරිය....
අසංඛ්‍ය වර්ෂ ගණනක් තිස්සේ
ප්‍රේමය ම නොවන ප්‍රේමයෙන්
නිසරු බිම් සරු කර
අස්වද්දන්නට
වෙඩි උණ්ඩ පවා
සවිය දුන් සැටි මතකය.
මේ මල් මිට පවා
බයිනෙත්තු කෙළවරට වීසිකොට
ලොවක් සුවඳ කළ හැකි බව ද
මියෙන්නන් ඉපදී
නැවත නැවතත් එයම
සිදුකරන බව ද දනිමි.

ඉතින්........
නුඹ ප්‍රේමය ම වන්නේ
සිත්තර කතා පොතක
සුවඳැති පිටු අතර මතු නොව
ගිනි කාෂ්ටක පොළොවක
උපදින 'විප්ලවය',
ප්‍රේමිය....
නුඹ ම වේ නම් පමණි.....

ආදරෙයි නුඹට.......

MDN

2018 අග‌ෝස්තු 8 දින ලියන ලද්දකි