දැන් සියල්ල සිදුවී හමාරය. තවත් එක් මැතිවරණයක් අවසන් වී ඇත. රටේ පවතින නීතියට අනුව ජන මතයට හිස නැවීමට සිදුවේ. නමුත් නැවත නැවතත් සිහිපත් කළ යුතු ම දෑ බොහෝය. මන්ද යත් මැතිවරණ සමයේදී ජනතාව අත්‍යන්තයෙන් ම ෆැන්ටසි ලෝක තුළ තනිවන නිසාය.
2018 පළාත් පාලන මැතිවරණය හිටපු ජනපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ මූලිකත්වයෙන් වත්මන් එජාප ආණ්ඩු රැල්ලෙන් මතුව ආ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට (පොහොට්ටුව) ජය අත්කරමින් අවසන් විය. කැපී පෙනෙන කාරණාව නම් 2015දී සමාජ ජාලා තුළින් හට ගත් රැල්ලක් ඔස්සේ බලයට පැමිණි රනිල් - මෛත්‍රී පාර්ශ්වයන් සැළකිය යුතු පසුබෑමක් පෙන්වීමත්, නවමු මුහුණුවරකින් මෙවර මැතිවරණයට පිවිසි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සමස්තයක් ලෙස යම් ප්‍රගතියක් පෙන්වීමත් ය.
නමුත් අප විසින් අවබෝධ කරගත යුතු කරුණ නම් මෙම මැතිවරණයට අනුව ජය ගත්තේ හෝ පරාජයට පත්වූයේ මහින්ද, රනිල්, මෛත්‍රී, අනුර කුමාර හෝ කවරෙකු වුවත්, සැබැවින්ම ජයගන්නේ හෝ පරාජයට පත්වන්නේ කවුරුන් ද යන්නයි. මෙරට මැතිවරණ ඉතිහාසය දෙස අවධානය යොමු කිරීමේදී එය මනාව පැහැදිලි වේ. තමාට ඇති සැබෑ ගැටලු අමතක කර දමා පන් මලු අතට ගන්නා පූර්ව මැතිවරණ සමයකට සහ එකී ගැටලු මල්ලෙන් එළියට පැන්න පසු විඳවන පශ්චාත් මැතිවරණ සමයකට අතීතයේ පටන්ම මෙරට ජනතාව ඉතා සාඩම්බරයෙන් උරුමකම් කියති.
ස්ව භාෂා පනත ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ එය ඔඩු දුවමින් තිබූ ජාතිවාදී අරගලයකට රුකුලක් වීම, 71 සමගි පෙරමුණු ආණ්ඩුවට එරෙහි තරුණ නැගිටීම, 1987-1989 එජාප ආණ්ඩුවට එරෙහි තරුණ නැගිටීම, එකී අරගල එවකට බලයේ සිටි ආණ්ඩු සිය මර්දන උපකරණ භාවිතා කොට මැඩ පැවැත්වීම හා ඉන් මෙරට තරුණ ජීවිත දහස් ගණනින් විනාශවීම, තිස් වසරක් තිස්සේ මෙරට පැවැති යුද්ධය හා ඉන් මෙරට අහිංසක ජීවිත දහස් ගණනින් විනාශවීම, මෙරට දිගු කාලීනව පැවත මැතිවරණ කාලසීමාවේදී ජනතාවට අමතකවීම නිසා මතු වූ දැවැන්ත ව්‍යසනයන්‍ ය. මෙකී ගැටලුවලට විසඳුම් සෙවිය යුත්තේ ද ජනතාවය. ඊට අවැසි බලය පවතින්නේ ද ඔවුන්ටය. නමුත් පෙරකී ලෙස අමතකවීමේ රෝගය ඊට තදින්ම බලපා ඇත.
78දී විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය හඳුන්වා දීමත් සමඟ කරලියට පැමිණි පෞද්ගලීකරණ ප්‍රතිපත්තියට අනුව යමින් මෙරට ජනතාවට නොමිලේ හිමිවිය යුතු අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය ඇතුළු සේවාවන් මුදලට විකිණීමේ වැඩපිළිවෙළට ඉහත සඳහන් පොහොට්ටු, අලි, බුලත් කොළ, අත්, සීනු ලෙස නොව පොදු කුලකයක් ලෙසින් විවිධ අයුරින් සහය පළ කිරීමට මෙරට මැතිවරණ ඉතිහාසය මොනවට සාක්ෂි දරයි. මාළඹේ SAITM වැනි පෞද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතන හරහා වෛද්‍ය උපාධිය මුදලට විකිණෙද්දී, එදා වේල උපයාගෙන ජීවත් වන දුප්පත් අසරණ අම්මා තාත්තගේ දුවට පුතාට වෛද්‍යවරයෙකු වීමේ සුබ සිහින උදාකර ගැනීමේ අවස්ථාව ලබාදීමට තිබූ සබරගමුව, වයඹ සරසවිවල වෛද්‍ය පීඨ තවමත් ප්‍රමාද වෙද්දී මේ දේශපාලඥයන් වචනයක් හෝ කතාකළේ නැත. තම පාසල් අධ්‍යාපන අයිතිය අහිමි දරුවන් 50000කට වඩා සිටිද්දී, පාසල් පෙළ පොත් සේල් වෙද්දී, නිල ඇඳුම් වවුචර් ගතවෙද්දී, දෙමාපියන්ට තම දරුවන් ද සමඟ ගඟේ මුහුදේ පනින්න වෙද්දී මේ කියන දේශමාමකයෝ වගේ වගක් නැතිව සිටියහ. උදේ පාන්දරම ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙ පෝලිමේ පැය ගණනක් හිඳ තමාට අවැසි ඖෂධ නොමැතිව පෞද්ගලික ඔසුසල් වෙත යොමුවන්නට සිදුවෙද්දී, හෘද රෝග වැනි දරුණු රෝග සඳහා සැත්කම් සිදුකර ගැනීමට අවුරුදු ගණන් මාස ගණන් පොරොත්තු ලේඛණවල හිඳ තම වාරය පැමිණෙන විටත් මියයාමට මිනිස්සුන්‍ට සිදුවෙද්දී රජයේ රෝහල්වල ගෙවන වාට්ටු පිහිටුවීමට දත කන ජනතා පුත්‍රයන්ට වගේ වගක් නැත.
එසේ නම් මේ එළඹ ඇත්තේ ෆැන්ටසි ගතවී සිටිය යුතු කාලයක් නොව, මහ පොළොවට බැසිය යුතු කාල සීමාවකි. ජනතාව සමාජයේ තමාට ඇති සැබෑ ගැටලු අවබෝධ කරගෙන ඊට එරෙහිව තම මතයෙන් හෝ (ඡන්දයෙන්) නැගී සිටිය යුතු, නිවැරැදි ලෙස ජනතා පරමාධිපත්‍යය බලය තහවුරු කළ යුතු කාල සීමාවකි.
එසේ නම් අවසානයේ කීමට ඇත්තේ මෙපමණකි. සියල්ල සිදුවී හමාරය. ගොඩනැගිය යුත්තේ නැවතුමේ සිටය.
2018 පළාත් පාලන මැතිවරණය හිටපු ජනපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ මූලිකත්වයෙන් වත්මන් එජාප ආණ්ඩු රැල්ලෙන් මතුව ආ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණට (පොහොට්ටුව) ජය අත්කරමින් අවසන් විය. කැපී පෙනෙන කාරණාව නම් 2015දී සමාජ ජාලා තුළින් හට ගත් රැල්ලක් ඔස්සේ බලයට පැමිණි රනිල් - මෛත්‍රී පාර්ශ්වයන් සැළකිය යුතු පසුබෑමක් පෙන්වීමත්, නවමු මුහුණුවරකින් මෙවර මැතිවරණයට පිවිසි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සමස්තයක් ලෙස යම් ප්‍රගතියක් පෙන්වීමත් ය.
නමුත් අප විසින් අවබෝධ කරගත යුතු කරුණ නම් මෙම මැතිවරණයට අනුව ජය ගත්තේ හෝ පරාජයට පත්වූයේ මහින්ද, රනිල්, මෛත්‍රී, අනුර කුමාර හෝ කවරෙකු වුවත්, සැබැවින්ම ජයගන්නේ හෝ පරාජයට පත්වන්නේ කවුරුන් ද යන්නයි. මෙරට මැතිවරණ ඉතිහාසය දෙස අවධානය යොමු කිරීමේදී එය මනාව පැහැදිලි වේ. තමාට ඇති සැබෑ ගැටලු අමතක කර දමා පන් මලු අතට ගන්නා පූර්ව මැතිවරණ සමයකට සහ එකී ගැටලු මල්ලෙන් එළියට පැන්න පසු විඳවන පශ්චාත් මැතිවරණ සමයකට අතීතයේ පටන්ම මෙරට ජනතාව ඉතා සාඩම්බරයෙන් උරුමකම් කියති.
ස්ව භාෂා පනත ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ එය ඔඩු දුවමින් තිබූ ජාතිවාදී අරගලයකට රුකුලක් වීම, 71 සමගි පෙරමුණු ආණ්ඩුවට එරෙහි තරුණ නැගිටීම, 1987-1989 එජාප ආණ්ඩුවට එරෙහි තරුණ නැගිටීම, එකී අරගල එවකට බලයේ සිටි ආණ්ඩු සිය මර්දන උපකරණ භාවිතා කොට මැඩ පැවැත්වීම හා ඉන් මෙරට තරුණ ජීවිත දහස් ගණනින් විනාශවීම, තිස් වසරක් තිස්සේ මෙරට පැවැති යුද්ධය හා ඉන් මෙරට අහිංසක ජීවිත දහස් ගණනින් විනාශවීම, මෙරට දිගු කාලීනව පැවත මැතිවරණ කාලසීමාවේදී ජනතාවට අමතකවීම නිසා මතු වූ දැවැන්ත ව්‍යසනයන්‍ ය. මෙකී ගැටලුවලට විසඳුම් සෙවිය යුත්තේ ද ජනතාවය. ඊට අවැසි බලය පවතින්නේ ද ඔවුන්ටය. නමුත් පෙරකී ලෙස අමතකවීමේ රෝගය ඊට තදින්ම බලපා ඇත.
එසේ නම් මේ එළඹ ඇත්තේ ෆැන්ටසි ගතවී සිටිය යුතු කාලයක් නොව, මහ පොළොවට බැසිය යුතු කාල සීමාවකි. ජනතාව සමාජයේ තමාට ඇති සැබෑ ගැටලු අවබෝධ කරගෙන ඊට එරෙහිව තම මතයෙන් හෝ (ඡන්දයෙන්) නැගී සිටිය යුතු, නිවැරැදි ලෙස ජනතා පරමාධිපත්‍යය බලය තහවුරු කළ යුතු කාල සීමාවකි.
එසේ නම් අවසානයේ කීමට ඇත්තේ මෙපමණකි. සියල්ල සිදුවී හමාරය. ගොඩනැගිය යුත්තේ නැවතුමේ සිටය.
ඔබ සැමට සුවදායී පශ්චාත් මැතිවරණ සමයක් වේවා....!!!
MDN
2018 ප‌ෙබරවාරි 11 දින ලියන ලද්දකි
(2018 පළාත් පාලන මැතිවරණයට පසු විපරමකි)
(2018 පළාත් පාලන මැතිවරණයට පසු විපරමකි)
